Waarom ik misschien te vroeg juichte

Vorige week schreef ik nog vol enthousiasme de blog ‘Eindelijk erkenning voor ons vak!‘ Ik was oprecht blij met de ontwikkelingen in onze branche. Maar nu ik de feedback en reacties lees, bekruipt me een ongemakkelijk gevoel. Heb ik te snel gejuicht?

De confrontatie met mezelf

Laten we eerlijk zijn – ik ben een optimist. Waar anderen problemen zien, zie ik kansen. Waar anderen muren zien, zoek ik deuren. Maar soms… soms is dat misschien niet de meest realistische benadering.

Toen ik de reactie van Ronald van Assen las, voelde ik een steek van herkenning. Die mengeling van hoop en scepsis, van vooruitgang met een schaduwzijde. Het deed me denken aan mijn eigen woorden van vorige week, maar dan door een andere lens bekeken.

De verborgen boodschap in wat we lezen

We scannen teksten razendsnel. Onze hersenen zijn geprogrammeerd om patronen te herkennen en snel conclusies te trekken. Dat verklaart waarom ik – en misschien jij ook wel – soms te snel juich bij het lezen van een tekst die op het eerste gezicht positief lijkt.

Neem het voorbeeld van het bereiken van het hoofdlijnenakkoord voor apotheekmedewerkers. Die 20% loonsverhoging klinkt geweldig, totdat je beseft dat de inflatie al 13,8% was. En wat te denken van die mysterieuze OVA-gelden die ergens in het systeem zijn verdwenen?

Wat is er gebeurd met de OVA-gelden?

In het cao-akkoord staat dat in 2027 de lonen verhoogd worden met de zogenoemde OVA-gelden (Overheidsbijdrage in de Arbeidskostenontwikkeling). Klinkt als goed nieuws, maar toch klopt er iets niet.

Deze OVA-gelden waren eigenlijk elk jaar bedoeld voor apotheekmedewerkers. Zorgverzekeraars zeggen dat ze het geld hebben overgemaakt aan de apotheken – dus aan zowel ketens als zelfstandige apotheken. Maar waar dat geld precies gebleven is? Niemand die het weet. Eén ding is zeker: het is in elk geval niet terechtgekomen op de rekening van mijn collega’s.

De vinger wordt over en weer gewezen: zorgverzekeraars wijzen naar de werkgevers, en die wijzen weer terug. Ondertussen laat het rapport Loonontwikkeling in de Openbare Apotheek 2024 zien dat de loonontwikkeling in de cao flink achterloopt. De OVA-ontwikkeling was namelijk ruim 20% hoger dan wat uiteindelijk in de cao terechtkwam. We hebben het hier dus over tientallen miljoenen euro’s die zoek zijn.

Vooruit, maar met open ogen

Ik ga niet terug naar cynisme of wantrouwen. Dat past niet bij me. Maar ik beloof wel dat ik voortaan met beide benen op de grond zal staan. Dat ik zal vieren wat goed gaat, maar ook zal benoemen wat beter moet.

Echte vooruitgang komt pas als we eerlijk zijn over waar we staan. Als we durven te zeggen dat ‘zoete wijn soms een bittere nasmaak’ heeft.


Ontdek meer van ZORGSOCIALS

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

"Jouw mening en ideeën maken deze blog nog waardevoller. Laat hieronder je reactie achter – ik hoor graag van je!"

Scroll naar boven