Er sluipt een gevaar door onze samenleving dat we niet langer kunnen negeren. Het gaat om iets dat je misschien zelf, of iemand die je kent, in huis hebt: opioïden op doktersrecept.
Je denkt misschien: “Ach, dat valt wel mee. Dat zijn toch gewoon pijnstillers?” Maar niets is minder waar. We staan aan de vooravond van een crisis die onze gezondheid, onze families en onze hele maatschappij bedreigt.
De schokkende cijfers
Laat ik je meteen wakker schudden met enkele alarmerende feiten:
Dit zijn geen onschuldige getallen. Dit zijn levens op het spel. Jouw buurman, je collega, misschien zelfs je eigen familielid – ze lopen allemaal risico.
De verborgen gevaren van opioïden
Je vraagt je misschien af: “Waarom is dit zo urgent?” Laat me het je uitleggen:
Dit is geen ver-van-je-bed-show. Dit gebeurt nu, bij ons in de apotheek, in jouw straat, in jouw stad of dorp.
Een persoonlijk verhaal
Laat me je voorstellen aan Maria, een 42-jarige moeder van twee kinderen. Na een rugoperatie kreeg ze oxycodon voorgeschreven. “In het begin was het een zegen,” vertelt ze. “Eindelijk kon ik weer normaal functioneren.”
Maar al snel merkte Maria dat ze steeds meer pillen nodig had. “Ik begon ze te hamsteren, bang dat ik zonder zou komen te zitten. Mijn hele leven draaide om die medicatie.”
Na anderhalf jaar besefte Maria dat ze verslaafd was. “Ik schaamde me zo. Ik, een keurige huismoeder, verslaafd aan pillen die mijn eigen dokter me had gegeven.”
Maria’s verhaal is er een van velen. Het had jouw verhaal kunnen zijn, of dat van iemand die je liefhebt.
De regionale verschillen
Het schokkende is dat je risico deels afhangt van waar je woont. In de Randstad krijgt minder dan 30% langdurig opioïden. Maar woon je daarbuiten? Dan loop je veel meer gevaar.
Dit is onacceptabel. Jouw gezondheid zou niet moeten afhangen van je postcode.
De rol van zorgverleners
Nu denk je misschien: “Maar mijn huisarts weet toch wat goed voor me is?” Helaas is de realiteit complexer. Veel artsen worstelen met de juiste aanpak.
Anke Lambooij, onderzoeker en apotheker bij het Instituut Verantwoord Medicijngebruik (IVM), zegt hierover: “Het begeleiden van afbouwtrajecten is een langdurige kwestie, die veel van huisartsen, apothekers en hun teams vraagt.”
We kunnen onze zorgverleners niet in de steek laten. Ze hebben onze steun nodig om deze crisis het hoofd te bieden.
Wat kunnen we doen?
De situatie is ernstig, maar niet hopeloos. We kunnen dit tij keren, maar alleen als we nu in actie komen:
Een oproep aan de overheid
Beste beleidsmakers, dit is geen probleem dat we kunnen uitstellen. We hebben nu actie nodig:
Opioïden; eerste keuze of laatste redmiddel
Lieve lezer, ik weet dat dit een zwaar onderwerp is. Maar we kunnen onze ogen niet langer sluiten voor deze stille epidemie. Het gaat om onze gezondheid, onze families, onze toekomst.
Laten we samen opstaan tegen deze bedreiging. Deel dit artikel, praat erover, eis verandering. Want alleen samen kunnen we ervoor zorgen dat opioïden weer worden wat ze horen te zijn: een laatste redmiddel, geen eerste keuze.
Geef een reactie
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.