De afgelopen weken werd me steeds dezelfde vraag gesteld: “Weet je wel waar je aan begint?” Deze vraag sloeg natuurlijk op de huidige situatie in de apotheken: enorme drukte door personeels- en medicijntekorten. Ondanks dat ik al het nieuws had gevolgd, niet alleen via de mainstream media maar ook door gesprekken met andere apothekersassistenten en zorgverleners op sociale platformen, was ik toch benieuwd hoe het er in de praktijk aan toe zou gaan. En nu, na mijn eerste twee werkdagen, kan ik zeggen: er is geen woord aan overdreven.
Een Warm Welkom in een Drukke Apotheek
Vanaf het moment dat ik binnenkwam, merkte ik de hectiek. Tussen het heen en weer vliegen voor patiënten1, recepten, telefoontjes en e-mails door, maakten mijn collega’s toch tijd vrij om me in te werken en wegwijs te maken in de apotheek.
Na een korte uitleg over het inloggen en een rondleiding door het Apotheek Informatie Systeem (AIS) – het systeem dat apotheken en huisartsen met elkaar verbindt – kon ik direct aan de slag. Mijn interesse in computers en software hielp me om mijn weg in het systeem te vinden. Ook mijn zorgachtergrond en basiskennis van geneesmiddelen kwamen goed van pas bij het herkennen en ontcijferen van recepten. In onze apotheek worden vrijwel alle medicijnen op stofnaam –de generieke naam– en niet op merknaam gesorteerd, waardoor het Farmacotherapeutisch Kompas een handig hulpmiddel was bij het vinden van de juiste middelen. Hierbij wil ik het geduld van mijn collega’s niet onbenoemd laten; hun ondersteuning was ontzettend waardevol.
Uitdagingen achter de Balie
Tijdens mijn werk in de apotheek, waar ik bezig was met het zoeken naar de juiste medicijnen en het klaarmaken van recepten, kreeg ik een duidelijker beeld van de dagelijkse uitdagingen in het vak.
Net als veel andere apotheken kampen ook wij met personeelstekorten. Er gaat werkelijk geen minuut verloren, iedereen is continu in de weer om zorgvragers aan de balie te helpen en de processen achter de schermen soepel te laten verlopen. Het is indrukwekkend om te zien hoeveel werk en aandacht hierbij komt kijken.
Daarbij komt dat de medicijntekorten nog altijd een grote rol spelen. Het preferentemiddel van de zorgverzekeraars -voorkeursmedicatie- is vaak niet beschikbaar en moeilijk leverbaar. Dit leidt tot het vervelende werk van uitstellen of anders aanschrijven -omzetten – van recepten en het uitleggen aan cliënten dat ze nog langer moeten wachten op hun medicatie.
En alsof dat nog niet genoeg was, zorgt de verhuizing van onze groothandel ook voor extra vertraging in het proces. Het is ontmoedigend om mensen te moeten vertellen dat hun medicijnen er nog niet zijn, vooral omdat zij er afhankelijk van zijn. Gelukkig is dit probleem van tijdelijke aard, maar dat maakt het niet minder lastig.
Samen Sterk: Het Teamgevoel
Deze week zijn ook de landelijke ‘stiptheidsacties’ van start gegaan, waar wij als team volledig achter staan. Dit is het gevolg van de vastgelopen cao-onderhandelingen en een initiatief vanuit de vakbonden. Het betekent dat iedereen zijn pauzes neemt zonder in te springen, de apotheek niet voor 08:00 uur opengaat, en dat de assistentes om 17:30 de systemen afsluiten en het rolluik dichtdoen. Ondanks de drukte steunen ze elkaar en nemen ze de tijd om elke cliënt zo goed mogelijk te helpen. Onze apotheker steunt deze actie volledig en heeft alle begrip voor onze situatie. Van andere apotheken hoor ik echter soms heel andere verhalen.
Met Mijn Neus in de Boter
Na slechts twee dagen in de apotheek kan ik met zekerheid zeggen dat ik echt “met mijn neus in de boter ben gevallen.” Het werd meteen duidelijk waar de uitdagingen van dit vak liggen en hoe belangrijk het is om die als team samen aan te pakken. Gelukkig houd ik van een uitdaging en laat ik me niet snel van mijn stuk brengen, waardoor de hectiek de dagen juist doet voorbijvliegen.
Het mooiste aan deze ervaring is het zien van de teamspirit: iedereen werkt samen als één geheel. Ik voel me oprecht gelukkig en ben ontzettend dankbaar dat ik hier deel van mag uitmaken. Morgen ben ik een dagje vrij, en daarna mag ik weer aan de slag. Dan zit mijn eerste week er alweer op!
- Ik zal hier op de website wellicht vaak de benaming patiënt gebruiken, dit is niet altijd passend, dus in de praktijk noemen we dan ook niet iedere zorgvrager zo. ↩︎
Ontdek meer van ZORGSOCIALS
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.